Deze week samen met Mike begonnen aan het afmetselen van het muurtje voor de eerste bank en het vullen met puin . Ook haalt mike nog een stuk van de dikke patio-muur .

Dinsdag hangen we heerlijk de toerist uit in Ronda en gaan we op de laatste avond  samen uiteten in de tomato-bar hier in het dorp. Om daarna woensdag erg vroeg Mike alweer in Malaga op het vliegveld te zetten. Omdat ik toch in de buurt ben rij ik naar de bouwmarkt voor extra muurverf  en kom er kleurstof en aanbieding kleine blauwe mini tegeltjes tegen voor mijn mozaïek . Daarna door naar Ikea waar ik een hoes vind van de zelfde stof als onze bank waar ik een extra rug kussen mee kan bekleden en vind ik een strand dat nog dichter bij huis ligt.  Ook kom ik er achter dat ik een adapter in de auto nodig heb dus rij door naar de Chinees. Klinkt misschien vreemd maar hier heb je geen Action maar verschillende winkels die goedkope artikelen verkopen met in hun naam China. En ik ben erg blij met hun aanbod . Daarna door naar Casarabonela om bij de Peugeot garage te vragen of ze een afdekdopje hebben voor het reservoir voor de ruitenwisservloeistof  want die  is er waarschijnlijk tijdens de lange reis van Nederland naar Spanje afgevallen. En ik denk handig te zijn want vraag hem gelijk of hij voor mij het lampje van linker koplamp te vervangen die ik al klaar had liggen want die was er de dag ervoor mee gestopt. De dop heeft hij nog niet, maar het lampje vervangt hij in no time. Ik rij daarna heerlijk in het zonnetje naar huis en met behulp van steekwagentje rij ik twee zware emmers verf, een doos tegeltjes, de bankhoes en andere spullen door de straatjes door naar ons huis. Op dat moment zitten mijn kids in mijn hoofd . Zo heerlijk gehad met Mike maar die is alweer weg en nog voor dat ik daar echt over kan treuren ben ik alweer bezig met bedden verschonen omdat Jamila zich in Nederland al klaar maakt op haar vlucht hier heen. Donderdag doe ik zoals elke paar dagen een verwoede poging het stof en puingruis uit het huis te krijgen, haal ik een boomstronk uit de grond in de patio en sloop ik een groot gat in de dikke muur om een doorkijkje te creëren waardoor de patio veranderd in soort oorlogsgebied. Moe maar voldaan klets ik vroeg in de avond aan de telefoon met Karin als ik plotseling het nare gevoel krijg dat ik naar de auto moet. Ik moet de auto checken! Opeens zie ik voor me hoe ik in zonnetje de auto naar garage rijd en in zonnetje de auto thuis neerzet maar mis het deel waar man van de garage met lampje bezig is en test maar daarna het licht uit doet …….. . En hoe goed ik me gister ook voorbereid heb om vanavond Jamila in het donker veilig van vliegveld te kunnen halen, opeens weet ik zeker dat ik geen lichtknopje heb aan geraakt. En ja hoor bij het controleren doet de auto niks meer. Accu totaal leeg…. . Het is maar goed dat ik nog een paar uurtjes en veel ervaring met niet rijdende auto’s heb zodat ik niet in de paniek schiet. De meneer waarvan ik weet dat hij een auto heeft en die vlakbij de parkeerplaats woont is helaas niet thuis. Dus loop ik weer terug naar huis en vraag mijn buurman Antonio . Hij kan het huis nu niet uit maar belt zijn zwager Juan en Francisco het vriendje van zijn dochter. En binnen een paar minuten staan we met zijn drietjes bij de auto die heerlijk schuin tegen steile helling staat.  Ehhhh……. doordat de accu leeg is krijgen we de achterbak niet open. Daar liggen de start kabels dus ik wurm mij via voorstoel naar achterbank en na veel gepiel krijg ik al schuin hangend de hoedenplank los. En als we dan de kabels op mijn autootje hebben en er ondertussen al veel dorpsbewoners gezellig zijn komen kijken, komen we er achter dat we de kap van de accu van Juan niet los krijgen. Onder grapjes en gezoek zet ik nog snel even twee los zittende afdekdoppen van zijn koplampen voor hem vast en wordt zijn auto vervangen voor die van Francisco . En toen startte ons blauwe autootje natuurlijk gelijk. En kon ik wat erg vroeg richting vliegveld om mijn meisje op te halen.

Uur wachten overbrug ik zonder probleem lekker kletsend met Karin aan de telefoon en daarna is het gewoon weer net zo heerlijk als met Mike. Zo heerlijk om bij te kletsen met Jamila.

En aangezien mijn kids op een bepaalde manier erg op elkaar lijken, maar aan de andere kant ook totaal niet, doe ik deze

dagen naast de buurt verkennen, naar flamenco optreden en terrasje pakken, ook opeens aan Pokemon jagen.

  

 Haha Er zijn in dit dorp gewoon drie Poke-stops. Helaas is Jamila zondag gevloerd door mega hoofdpijn. Dat wordt dus een dagje thuis blijven. Normaal heb ik thuis genoeg te doen, maar zal ik iets anders moeten verzinnen dan hakken boren of mixen want dat maakt te veel herrie.

 En aangezien mijn buuf Maribel jarig was en het cadeautje wat ik wilde geven door de verbouwing niet te vinden is, ga ik lekker buiten aan de slag met kantjes, bandjes, naald en draad. Het is heerlijk ontspannen werken in het heerlijke weer en dus besluit ik ook een lichtpuntje te maken voor een kennisje hier die op dit moment wel een knuffel en wat licht kan gebruiken. Gelukkig trekt de hoofdpijn bij Jamila aan het eind van de dag nog weg en laat de nieuwe aannemer weten de offerte klaar te hebben en deze maandag toe te sturen. Al met al en week met een hoop sprankel momentjes en fijne lichtpuntjes …… .